Niemowlaka trzeba się nauczyć. Rozpoznawanie jego potrzeb to jedno z najważniejszych zadań świeżo upieczonego rodzica – im lepiej nam to idzie, tym (teoretycznie!) dziecko mniej płacze, bo to płaczem maluch komunikuje nam swój głód, zmęczenie, ból brzuszka czy po prostu nudę. Pierwsze tygodnie i miesiące z noworodkiem i niemowlakiem to przede wszystkim ogromna dawka miłości podszyta… lękiem o dobrostan malca. Wszystkie niespodziewane i groźnie (mniej lub bardziej) wyglądające sytuacje wytrącają nas z równowagi. Tylko spokój i racjonalne podejście nas uratują!
Ulewnie to wyzwanie
Ulewanie u niemowlaka wygląda nieco przerażająco, ale najczęściej nie jest niczym groźnym i samoistnie zanika w okolicach 6. miesiąca życia. Przyczyną ulewania najczęściej jest fizjologiczna niedojrzałość układu pokarmowego. Ulewanie mogą powodować również: łapczywe jedzenie i zjadanie za dużo naraz – wówczas nadmiar po prostu się… ulewa. Niewielka ilość mleka (o objętości koło 1 – 2 łyżeczek) może mieć lekko żółty kolor i kwaśny zapach – to normalne, bo pokarm został wstępnie strawiony. Jeżeli dziecko jest pogodne i uśmiechnięte oraz prawidłowo przybiera na wadze – nie mamy powodów do zmartwień. A co powinno nas zaniepokoić i skłonić do konsultacji z pediatrą?
Refluks to problem
Zdecydowanej interwencji i porady lekarskiej wymaga ulewanie, które skutkuje niskim przyrostem masy ciała, a sam proces bywa wręcz niebezpieczny – ulewające niemowlę krztusi się i kaszle. Dużo poważniejszym problemem jest jednak refluks żołądkowo – przełykowy. Alergie pokarmowe, nadkwaśność lub zapalenie błony śluzowej żołądka mogą prowadzić do chlustających wymiotów, które mocno wyczerpują malucha i przyczyniają się do permanentnego dyskomfortu. Wówczas konieczne jest wprowadzenie odpowiedniej diety (np. specjalnej żywności dedykowanej maluchom z problemami ulewania i refluksu), zachowanie odpowiedniej pozycji ciała malucha i ewentualnych leków.